حقیقت همیشه مورد هجوم باطل قرار می گیرد، گاهی حقیقت در وجود آدمی است و باید به نحوی حذف شود و گاهی حقیقت در پس انتزاع نهفته است و باید آن را پیچاند و وارونه کرد. حقیقت تاریخ معاصر ایران را می توان در یک مفهوم خلاصه کرد: جمهوری اسلامی ایران. پس طبیعی است که چشم منکران مشتاق رفع آن باشد و از انجام کاری در آن جهت کوتاهی نکنند. تحریف تاریخ یکی از ابزارهای رسانه های تحت سلطه غرب برای نادیده گرفتن حقیقت است. در مورد انقلاب و رای دادن به جمهوری اسلامی ادعا می کنند که مردم از روی هیجان و ناآگاهی این کار را انجام داده اند و چنین اقدامی از روی تأمل نبوده است. برای پاسخ به این دروغ و بی عدالتی مخالفان، با خجت الاسلام سعید فهرزاده، مسئول تاریخ شفاهی حوزه هنری گفت وگو کردیم تا او بر اساس واقعیت عینی جامعه آن زمان، داستان را روایت کند.

فخرزاده در ابتدا گفت: بهترین راه برای درک پیروزی انقلاب اسلامی و رای به جمهوری اسلامی، بررسی و بررسی روند مبارزه و نهضت اسلامی در بطن و بافت جامعه ایران در آن زمان است. اگر این موضوع را به خوبی پیگیری کنیم، برایمان روشن می شود که آیا رای دادن به جمهوری اسلامی و زیر سایه امام خمینی رحمه الله قرار گرفتن از روی «فعالیت» و تفکر است یا «انفعال» و هیجان؟ ..

از توده های خدمتگزار شوروی گرفته تا میلیون ها اصلاح طلب

وی افزود: در ایران سه جریان مخالف رژیم سلطنتی پهلوی وجود داشت. اولین آنها چپ ها به رهبری حزب تود بودند. آنها در ظاهر به دنبال ایجاد یک حکومت یا شورای کمونیستی در ایران بودند، اما در واقع، بیش از آنکه توده‌ها منافع ملت را در اولویت قرار دهند، در جهت سهم‌خواهی برای قبله‌ای از آرمان‌های خود بودند. ، اتحاد جماهیر شوروی و این در بسیاری از موارد مانند رضایت وجود دارد. این با تجزیه آذربایجان به نفع شوروی و جاسوسی برای روس ها کاملاً مشهود است.

وی تصریح کرد: طیف دوم میلیونرها با گرایش های لیبرال دمکراتیک هستند که دغدغه اصلی آنها اصلاحات دولت و اقدام قانون اساسی است. احزاب ملی یا ملی-مذهبی معتقد بودند که دولت باید در مقابل مجلس پاسخگو باشد، در حالی که دولت در آن زمان به دربار و محمدرضا پاسخگو بود. آنها با حضور شاه مشکلی نداشتند و حتی در بسیاری از موارد با حکومت او همکاری می کردند و در دولت مناصب داشتند، اما بزرگترین مشکلشان این بود که ارزش های دموکراتیک و پارلمانتاریسم زیر پا گذاشته شده بود که پس از کودتای آمریکایی-انگلیسی در 28 مرداد. باید یک بار دیگر نقض شود تا در عرصه سیاست اعمال شود.

بچه های مسلمان به میدان می آیند

این استاد تاریخ معاصر ادامه داد: پهلوی با دستکاری سیاسی سعی در کنترل شبه نظامیان داشت و در چنین شرایطی با مخالفت شدید مردم متدین به رهبری امام خمینی (ره) مواجه شد. نهضت اسلامی معتقد است که فعالیت‌های سیاسی پهلوی به دین اسلام و ملت ایران آسیب می‌زند، بنابراین باید جلوی آن گرفته شود. در چنین فضایی تحلیل پهلوی بر این اساس است که طیف مذهبی مخالف در اقلیت است و با فشار کمی می توان آنها را ساکت کرد، بنابراین با اعمال اهرم های فشاری مانند تبعید امام و دستگیری و زندانی شدن افراد مرتبط. با روحانیت سعی کرد تا حدی جریان را به نفع خود برگرداند.

آغاز انقلاب فکری در میان مردم ایران

وی افزود: در آن زمان نفی پهلوی و ایجاد انقلاب مشکل نهضت های اسلامی نبود، بلکه اولویت آنها محدود کردن سیاست های توسعه طلبانه پهلوی بود. و بخصوص امام (رحمه الله) به فکر نفی حکومت کنونی افتادند و در اولین گام سعی کردند با ایجاد جبهه فکری و فرهنگی مردم را به سوی تشکیل حکومت اسلامی سوق دهند.

فخرزاده گفت: لازم به توضیح است که در بین بسیاری از روحانیون این تفکر وجود داشت که هر حرکت و بنری که قبل از قیام حضرت خوجت برافراشته شود باطل است. امام خمینی و نهضت اسلامی با تصحیح این نگرش و تبیین حقیقت انتظار و مبارزه، عملاً انقلاب فکری را در ایران به راه انداختند. به تدریج فعالیت فکری و فرهنگی انقلابیون رشد کرد. برگزاری جلسات با محوریت قرآن، ارتباط با دانشگاهیان، نفی انزوای حوزه، گسترش نشر مجلات و نشریات، تألیف کتب و… از مهم ترین فعالیت هایی بود که نهضت اسلامی با رعایت موازین اسلامی انجام داد. انقلابی فعالیت خود را برای تربیت اقشار مختلف مردم.

خیلی می گویند مردم فریب می خورند

وی در پایان تصریح کرد: این بخش مغفول مانده از تاریخ انقلاب اسلامی است که متأسفانه علیرغم اهمیت فراوان آن به خوبی برای آحاد جامعه به ویژه نسل جوان تبیین نشده است. انقلاب اسلامی و ایده جمهوری اسلامی حاصل یک روند پیچیده 15 ساله است که با جان و دل مردم پذیرفته شد، اما انقلاب به رای گذاشت و در نتیجه تقریبا 100 درصد مردم به آن رای دادند. اغراق آمیز است که می گویند همه مردم مجبور شدند به جمهوری اسلامی رای بدهند.

بیشتر بخوانید:

21220